Zwakvk 2

INTERVIEW MET EEN KVK-MONUMENT: DEEL 2

Kristof D’Haene begint straks aan zijn achtste seizoen voor KV Kortrijk. Nebojsa Pavlovic deed het hem voor. “Het waren acht heerlijke jaren”, zegt de Serviër terugkijkend op zijn carrière. Tijd voor een uitgebreide babbel. Vandaag deel 2.

29/05/2022

Nebojsa Pavlovic speelde acht seizoenen voor KV Kortrijk en was al die tijd een baken op het middenveld. Een veelal oninneembare vesting. Een regulator. In Belgrado praat hij over ‘de beste periode in mijn carrière’.

“Als ik praat met Zarko Tomasevic, met Ivan Santini, met Adam Marusic, met Mario Carevic, noem maar op, dan kunnen we blijven vertellen over de zovele anekdotes die ons aan KV Kortrijk herinneren”, zegt Nebojsa Pavlovic. “Zoveel details van de training, uit de kleedkamer, van wedstrijden die je alleen in Kortrijk kon beleven. Eén voor één hebben we goede herinneringen aan die tijd. Kortrijk; dat was de beste periode in mijn carrière.”

‘CAPTAIN NEBO’ over 8 jaar KVK

Persoonlijk vind ik het team van het seizoen 2014-2015 het sterkste ooit. Met Chanot en Poulain als centrale verdedigers, met Tomasevic en Marusic op de flanken, met Santini en Chevalier voorin, met Pavlovic–De Mets op het middenveld, met Stijn De Smet, Matton, Capon, Van Loo, Van Eenoo, Mulemo, zoveel klasse bijeen, met Keet en Henkinet in doel, met Vanderhaeghe als trainer.

“Je hebt gelijk. Onze sterkte was dat we allemaal close together waren. Eén vriendengroep. We kenden ook perfect het systeem dat we eerder onder Hein Vanhaezebrouck hadden aangeleerd.”

Jij en De Mets, jullie wisten blindelings wat de ander zou gaan doen.

“We speelden jaren samen. We reden ook vaak samen vanuit Gent naar de club. Ik zag Gertjan de voorbije jaren nog wel eens in Gent of toen hij met Gent naar Rode Ster Belgrado kwam.”

Je grootste ontgoocheling is ongetwijfeld de verloren bekerfinale in 2012.

“Absoluut. Ik weet nog altijd niet hoe we die verloren. Het had nooit mogen zijn. Lokeren kwam al vroeg met tien en nog verloren we met 1-0.  Misschien had het te maken met de enorme stress die er de woensdag ervoor nog was toen we ons moesten plaatsen voor de Play-Off 1. We wonnen toen moeizaam van Beerschot. Zal ik je wat vertellen: toen Gent vorige maand de bekerfinale won, stuurde ik een sms naar Hein om hem te feliciteren. Hij antwoordde: “Dank je Nebo. Maar ik zal nooit vergeten dat wij die finale met Kortrijk verloren. Het is mijn zwarte bladzijde in onze carrière.”

Je hield niet van interviews, je was ook nooit superenthousiast na een zege of zelfs niet wanneer je scoorde. Maar die ene keer dat je scoorde op Waregem sprong je daarna zo hoog dat de fotografen prachtige foto’s konden maken.

“Ja, dat was onder coach Walem. Het was niet mijn beste periode. Ik speelde niet zo goed en toen ik de gelijkmaker scoorde was dat een emotionele ontlading.”

Je speelde 134 wedstrijden onder Georges Leekens, 138 onder Hein Vanhaezebrouck. Vergelijk ze eens.

“Het zijn de twee beste coaches uit mijn carrière. Van Leekens zei iedereen ‘hij is je vader’, ik hield van hem als coach en als mens. Hij is een top guy. Maar hetzelfde kan ik zeggen van Hein. Hein was iets meer tactisch, Leekens wou meer discipline. Met beiden wist je altijd exact wat je moest doen op het veld.”

Volg je nog de resultaten van de Belgische competitie?

“Natuurlijk. Als ik niet ergens in een stadion zit in Servië kijk ik thuis naar een Belgische wedstrijd. Uiteraard volg ik vooral Gent en Kortrijk.”

Herinner je je nog je laatste wedstrijd die je speelde voor KV Kortrijk, 17 mei 2017? Natuurlijk herinner je je die nog.

“Wat dacht je? Hoe ik daar werd verrast. Leekens, Hein, Vanderhaeghe, maar ook Marusic, Tomasevic en Stefan Mitrovic waren er. En, mijn vrouw en kinderen. Fantastisch. Maar ik zat na een uur wel stikkapot. Het was op.”

Hoeveel trainers had je in die acht jaar bij KV Kortrijk?

“Leekens, Vanhaezebrouck, Vanderhaeghe, Walem en Belhocine, dat was het. Stuk voor stuk heb ik er goede herinneringen aan.”

Laatste vraag: heb je nog een boodschap voor de club, voor de supporters?

“Eerst voor de supporters die ik altijd enorm heb geapprecieerd. Iedereen weet dat als je in Kortrijk gaat spelen, je te maken krijgt met zijn supporters. Ik zou zeggen: ‘Kom in het nieuwe seizoen weer supporteren voor jullie club, met hoop op een beter seizoen.’ En voor de club: weet dat KV Kortrijk tot mijn laatste dag in mijn hart zit. Say hello to everybody!”