Kvk Geschiedenis 01

Geschiedenis

De eerste Kortrijkse voetbalclub was Football Club Courtraisien. De club nam in het seizoen 1898-1899 meteen deel aan de competitie in eerste klasse. Die was destijds ingedeeld in twee reeksen. FC Courtraisien kwam in zijn eerste seizoen uit tegen FC Brugeois, CS Brugeois en RC Gantois. De Kortrijkzanen speelden toen op de hippodroom Ter Linden in donkerblauw gestreepte truien.

Het Guldensporenstadion

Het Guldensporenstadion is genoemd naar de Guldensporenslag, die plaatsvond op 11 juli 1302. Geschiedenis In 1922 vestigde het toenmalige Kortrijk Sport zich aan de Meensesteenweg in Kortrijk. De eerste voetbalinfrastuctuur werd op de huidige KVK-site neergepoot.

Kort na de tweede wereldoorlog besloot stad Kortrijk om de oude tribune die langs het voetbalveld was opgetrokken af te breken en er een nieuw voetbalstadion op te richten. In deze naoorlogse periode was het erg moeilijk om de noodzakelijke fondsen hiervoor te verwerven alsook om de benodigde bouwmaterialen te vinden, waardoor de stad moest beroep doen op giften en vrijwilligerswerk van arbeiders en ondernemers. De architect Maurice Delahousse van het bureau Stabilis NV ontwierp de plannen voor het nieuwe stadion. De vennootschap Gebroeders Vanhee werd vervolgens aangeduid voor de realisatie. De werkzaamheden duurden ongeveer vijftien maanden, waarna het stadion werd ingehuldigd op 17 augustus 1947. De totale bouwkosten lagen rond de 2 000 000 Belgische frank, zo’n € 50000. Een enorme som in die tijd.

In januari 1988 werd de oude zittribune afgebroken en vervangen door een nieuwe tribune. Deze beslissing kwam er na het Heizeldrama waarna de UEFA nieuwe veiligheidsnormen oplegde in voetbalstadions. Op 17 augustus 1988 was de nieuwe tribune afgewerkt waarna gedurende drie jaar renovatiewerken begonnen. De totale kosten om het stadion te vernieuwen, lagen rond de 72 miljoen Belgische frank (zo’n € 1 800 000) en werden gedeeld tussen de stad Kortrijk (55 miljoen) en de club (17 miljoen). Na afronding van deze werken was de capaciteit van het stadion verhoogd naar zo’n 15 000 plaatsen. Gedurende de daaropvolgende jaren werd het aantal beschikbare plaatsen verminderd. Een tribune langs één van de lange zijdes van het veld, tegenover de hoofdtribune, moest gesloten worden door betonrot. Hierdoor daalde de totale capaciteit van het stadion naar 6 896 plaatsen. Deze tribune werd gerenoveerd in 2008, toen KV Kortrijk terug naar eerste klasse promoveerde. Het stadion telt op vandaag 9 399 plaatsen, waarvan 5 749 zitplaatsen.

Het prille begin van onze club in eerste klasse

In 1901 sloot ook Sporting Club Courtraisien zich aan bij de toenmalige bond. De tweede Kortrijkse club ontpopte zich razendsnel als de hoogst spelende ploeg van de stad. In het seizoen 1902-1903 kwam het al uit in Afdeling II. Football club moest zich tevreden stellen met Afdeling III. In 1906 was het eindelijk zover voor Sporting Club. De club promoveerde dat jaar naar de hoogste reeks.

Na de eerste wereldoorlog werd de competitie hervat in 1919. Sporting Club en Football Club Courtraisien fusioneerden en Coutrai Sports was geboren. In het seizoen 1921-1922 vestigde de club zich op de Meensesteenweg, waar nu het Guldensporenstadion ligt. Aan de Kortrijkse club werd toen ook het stamnummer 19 toegewezen.

Het jaar 1922 luidde het begin in van Stade Courtrai. Dat betekende dat er in de tweede afdeling twee Kortrijkse ploegen actief waren. Daarna maken we een sprong in de tijd tot in 1951 toen zowel Courtrai Sports (Kortrijk Sport) als Stade Courtrai (Stade Kortrijk) hun clubnaam vernederlandsten. Kortrijk Sport deed het in de jaren nadien zeker niet slecht maar in het seizoen 1970-1971 zakte het toch naar vierde klasse. Stade kwam toen nog maar uit in eerste provinciale en deed dat seizoen zelfs nog slechter dan SV Kortrijk, de derde ploeg van de stad. De mindere resultaten gaven duidelijk aan dat het tijd was voor een nieuwe fusie.

Na langdurige gesprekken tussen Kortrijk Sport en Stade Kortrijk was op 5 mei 1971 de fusie een feit. De club kreeg met Koninklijke Voetbalclub Kortrijk de huidige naam en nam het stamnummer 19 over van de oudste club, Kortrijk Sport.

De fusieclub startte het seizoen 1971-1972 in de rood-witte stadskleuren en werd meteen ook kampioen in Vierde Klasse D (Bevordering). KV Kortrijk raasde door de competitie en had na 27 speeldagen de titel al op zak.  In het daaropvolgende seizoen had KVK het in het begin knap lastig. Na de desastreuze seizoenstart herpakte de club zich op wonderbaarlijke wijze. Het kroonde zich als winnaar van de A-reeks en door de fusie van eersteklasser Racing White en tweedeklasser Daring Molenbeek was er nog een plaatsje vrij in tweede klasse. KV Kortrijk stond dus recht tegenover Thor Waterschei (winnaar Reeks B) met als inzet de promotie naar tweede klasse. De Kortrijkzanen wonnen na verlengingen met 2-0 en zo was tweede klasse een feit.

In het eerste seizoen (1973-1974) in de tweede hoogste divisie eindigde KVK op een elfde plaats met clubiconen als Michel Timmerman en Boudewijn Braem. Het daaropvolgende seizoen was al een pak beter, maar KV Kortrijk greep met een zesde plaats net naast de eindronde. De club werd toen opgeschrikt door het vertrek van trainer André Van Maldeghem. Van Maldeghem betekende heel veel voor KVK in de eerste vier levensjaren van de fusieclub. Met de nieuwe trainer Lucien Masijn dwong KVK in het seizoen 1975-1976 promotie naar eerste klasse af via de eindronde. Daarin eindigde het eerste voor Thor Waterschei, SK Tongeren en KFC Diest. Vooral de Joegoslavische doelman Franjo Horvath en Ludwig Sklarski drukten hun stempel op dat merkwaardig seizoen.

Op zondag 12 september 1976 schreef de Kortrijkse club zichzelf een nieuw hoofdstuk toe: op die dag werd de eerste wedstrijd afgewerkt in eerste klasse en dit voor het eerst in het Guldensporenstadion. Vanaf die dag werd aan het stadion in de Meensesteenweg die naam gegeven. In het seizoen 1978-1979 kwam er na twee seizoenen in eerste klasse een einde aan het sprookje van KV Kortrijk. Het degradeerde terug naar tweede klasse.

In het seizoen 1979-1980 schoot KVK meteen  terug raak in tweede. Met Henk Houwaert aan het roer werd KV Kortrijk tweede in de reguliere competitie en mocht het de eindronde spelen. Daarin won het al zijn wedstrijden en de terugkeer naar eerste klasse was een feit.

Na twaalf jaar in eerste klasse werd KVK na het seizoen 1991-1992 opnieuw naar tweede klasse verwezen. KVK vertoefde dat seizoen bijna heel de tijd in de onderste legioenen en kon degradatie daardoor niet meer vermijden.

In 1998-1999 kwam KVK voor één seizoen terug naar de hoogste afdeling, maar de club kampte toen al met serieuze financiële problemen. Datzelfde jaar degradeerden ze ook nog naar derde klasse. In maart 2001 gebeurde het onvermijdelijke: de club ging failliet. Maar de Groep Braem, bijeengezocht door ex-KVK-coryfee Boudewijn Braem, zorgde ervoor dat KVK toch kon blijven bestaan.

Na een sterk seizoen (2003-2004) klom KVK van derde naar tweede klasse. In de daaropvolgende seizoenen presteerden de Kortrijkzanen sterk en in het seizoen 2007-2008 beukte de club via een tweede landstitel in zijn bestaan de poort naar eerste klasse weer open.

KV Kortrijk deed het in zijn eerste seizoen meer dan behoorlijk, maar presteerde vooral sterk in het seizoen 2009-2010. Daarin eindigde het vierde in de reguliere competitie en nam het deel aan de eerste Play-off 1 met de beste zes clubs van het land.

Ook in de voorbije zes jaar deden de Kerels het uitstekend in de hoogste divisie. In het seizoen 2011-2012 was KVK goed voor zijn eerste bekerfinale sinds het ontstaan van de club. Het verloor die finale na een ware thriller met 0-1 van Lokeren. Sinds het invoeren van de Play-offs nam KV Kortrijk al drie keer deel aan POI en daar mogen we best trots op zijn! Forza KVK!