We zijn allemaal trainer
Kris, een goeie vriend, een trouwe KVK-supporter bovendien, nogal kritisch zoals Kortrijkzanen van nature zijn, terroriseerde me tijdens de wedstrijd op OHL met WhatsApps. Ik citeer: “Welgeteld nul kansen voor de Veekaa na 32 minuten. Tzal beter moeten hoor.” En bij de rust: “Balbezit meer dan 60% voor Leuven.” En daarbij aansluitend: “Wanneer kunnen we eens positief zijn over onze eerste helft???” drie vraagtekens! – Eddy Soetaert
AANVALLERS
Nog meer van dat na de rust: “Waar zitten al die nieuwe aanvallers??” Twee vraagtekens nu. Plus: “Altijd weer balverlies!!!” Drie uitroeptekens, het helpt. Gevolg: “Voila. Verdiende voorsprong voor Leuven…” Drie puntjes. Kwam meteen de gemiste kans van Alioui: “Pff. Als je zoiets mist…” plus twee groen lachende gezichtjes.
Merkwaardig: toen het 1-1 werd, bleef het stil op WhatsApp. Ik wed dat Kris toen naar de frigo rende. Maar bij de 2-1 was hij er weer: “Ba. Altijd hetzelfde.”
Ik begrijp het. Je zult daar maar voor je tv zitten. Je dacht al dat KVK een ‘weireldploegje’ was dat bij de eerste vijf ging blijven kamperen. Nee dus.
Ik heb Kris vanmorgen opgebeld. Oplapwerk. Eerst dit Kris, over die nieuwe aanvallers: van de drie die erbij kwamen, is Osabutey nog twee maanden in revalidatie, dat wisten we, komt Messaoudi pas deze week aan en koos de trainer ervoor om Alioui pas na een uur in te brengen. De man heeft tenslotte al ruim een jaar geen competitiematch meer gespeeld. Moet je begrijpen.
Let wel: Rachid is een talentknaap. In normale omstandigheden niet haalbaar voor KV Kortrijk. Onthoud het Kris: einde seizoen zullen ze zijn hoofd zot maken. Ja, hij miste die ene kans, had de bal kunnen controleren en dan een hoek kiezen. Maar even later verstuurde hij een uitstekende pass naar Selemani die wél scoorde. Ik geef hem voluit het voordeel van de twijfel. Akkoord Kris?
Was het dan goed in Leuven? Neen. Net als op Union viel het de eerste helft tegen. Maar dat is geen slechte gewoonte hoor. Tegen Genk bij voorbeeld veegden we de tegenstander voor de rust van de vloer. En op Antwerp deden we in de eerste helft ook ons deel.
MIDDENVELDERS
Volgens Kris waren we defensief niet zo sterk als in de tijd van Chanot en Poulain. En offensief niet zo goed als in de seizoenen met Santini. Volgens mij had het veeleer met het middenveld te maken. Centrale verdedigers zijn zo goed als de sterkte van de ‘stofzuigers’ die voor hen staan. En spitsen zijn zo nuttig als de sterkte van de ‘aanbrengers’ achter hen.
Palaversa en Vandendriessche – wat een werkbeest is dat! – deden hun best maar werden net als op Union overtroefd. Kadri, vorige match als invaller tegen Mechelen nog geroemd – “waarom mocht die niet starten??” twee vraagtekens! vroeg Kris me die dag – kwam in Leuven niet in de match. De frele jongen werd constant opzijgezet bij de felle duels. “Waar bleef die Torp?,” reageert Kris. Was Torp beter geweest? Ik weet het niet. Het nadeel voor de ‘echte’ trainers is dat zij altijd vooraf hun ploeg moeten opstellen.
EEN DUIMPJE EN EEN BEKER
De rest is scorebordjournalistiek. Stel dat KVK met wat meeval had gewonnen – die kans van Alioui, dat formidabele schot van Selemani op de deklat, weet je – dan hadden we weer lof gekregen. Dan hadden onze supporters ter plekke een feestje gebouwd. Nu was het hoogst merkwaardig dat zelfs enkele van hen, die toch anderhalf jaar niet meer mee op bezoek mochten, nu aan de spelersbus hun ongenoegen gingen uiten.
Nochtans beste mensen: het zal altijd gebeuren dat KV Kortrijk wedstrijden verliest. En het zal gelukkig ook altijd gebeuren dat het wedstrijden wint. Zondagavond misschien al, tegen Gent.
Ik had het vorige week even nagerekend: als we bleven doorgaan op onze marstabel van 10 op 18 in de eerste zes wedstrijden, dan zouden we eindigen op 56 punten. Daarmee was Racing Genk vorig seizoen vierde. Het is goed om eens optimistisch te zijn, toch?
Het komende vierluik oogt anders niet eenvoudig: thuis tegen Gent en Charleroi, uit naar Zulte Waregem en Club Brugge. Ze zullen nodig zijn, diezelfde supporters. En ze zullen er ook weer zijn. En ik ken Kris: hij zal er weer staan zondagavond. Hij zal supporteren als vanouds, want hij weet dat elke club elk seizoen betere en zwakkere matchen speelt. Volgens de eigen kwaliteiten en inzet, maar ook volgens de kwaliteiten en de inzet van de tegenstander.
Maar ik begrijp het. On est tous… entraineurs. Wij zijn nu eenmaal ‘allemaal trainer’, dat is ons goed recht. Afspraak dus zondagavond om negen uur voor de eerste Whatsapp, Kris. En om kwart voor elf voor de laatste: “Ge ziet als ze willen dat ze kunnen!!!” Met drie uitroeptekens, een duimpje en een beker!
