Takuro Kaneko: "Ik hou van dribbelen!"
Takuro Kaneko was spelbepalend bij de 2-1 overwinning van KV Kortrijk tegen leider Racing Genk. Zijn snelle raid over rechts zorgde voor de gelijkmaker van Nacho Ferri. Vanuit Japan wordt Takuro nog altijd door duizenden gevolgd: “Hij is een wervelwind”, zo wordt hij daar omschreven. – EDDY SOETAERT
Toen Takuro Kaneko (27) een seizoen geleden Saporo verliet om in Europa voor Dinamo Zagreb te gaan spelen, treurden de plaatselijke fans om het afscheid van de rechterwing die hen vijf jaar plezier had bezorgd.
“Hij dribbelt, hij maakt schijnbewegingen, hij kapt, hij infiltreert en hij scoort, hij is een wervelwind: dat is wat Takuro doet”, stond er onder meer.
Tijdens zijn uitleenbeurt bij Dinamo, had hij er aandeel in de titel en de beker die de Kroatische kampioen vorig seizoen behaalde. Maar KV Kortrijk slaagde er toch in om de ervaren Japanner naar zich toe te halen met een definitief contract voor drie jaar.
Zijn verblijf in Zagreb zorgde ervoor dat hij wat Engels leerde zodat een babbel met Takuro best lukt. “Ja, ik hou van dribbelen”, lacht hij. “Ik ben linksvoetig maar ik speel al jaren op de rechterflank. Daar sta ik het liefst en daar ben ik ook het nuttigst voor de ploeg.”
Vooral toen coach Freyr Alexandersson voor de wedstrijd tegen Genk koos voor een ‘platte 4-4-2’ kwam Takuro helemaal tot zijn recht als aanvallende flankspeler. Hij nam kundig de knappe voorzet van Nayel Mehssatou in zijn loop mee, ontweek Kayembe en zette uitgemeten voor. Doelman Van Crombrugge kon de bal nog wel wegduwen maar Nacho Ferri maakte de actie met succes af.
Japans gezelschap
Takuro Kaneko is een opvallende verschijning op het veld, niet enkel door zijn snelle acties, ook door zijn haarkleur: bij zijn aankomst in Kortrijk had hij nog klassiek Japans gitzwart haar, maar later liet hij het bleken in iets dat je tussen goud en brons kunt omschrijven. Zeg maar een soort ‘gouden Jommeke’. “Ik wou eens zien hoe het stond”, lacht hij. “Haruya deed het vorig jaar ook.”
En deze Haruya Fujii was het die hem samen met Ryotaro Tsunoda had aangeraden om voor KV Kortrijk te kiezen. “Klein maar gezellig, zowel de club als de stad.” Als je van Sapporo komt, een stad met 2 miljoen inwoners, is het ongetwijfeld even wennen. “Hier kun je rustig met de auto rijden, in Sapporo doe je dat beter niet”, weet ‘Taku’.
Zo is Kortrijk in een paar jaar tijd een basis voor ambitieuze Japanse voetballers geworden. Tsuyoshi Watanabe – nu hoog gewaardeerd bij AA Gent – was de eerste, een paar weken na Kaneko kwam Tomoki Takamine het duo Fujii-Kaneko aanvullen.
“Het is goed dat we hier met zijn drieën zijn. We kunnen samen praten in onze eigen taal, ook al leren we hier inmiddels alle drie Engels, en soms kunnen we ook samen een andere stad ontdekken.”
Tijdens de vorige interlandbreak trok het trio zelfs naar Venetië, onlangs was Brugge aan de beurt, straks volgt Parijs.
Wachten op de baby
Maar het belangrijkste is hoe het contact met het Belgisch voetbal verloopt. “Het is enigszins vergelijkbaar met het voetbal bij Dinamo: in beide competities is het meer fysiek dan in Japan waar het vooral technisch verloopt. Maar hier in België is het niveau bij alle clubs hoger. Iedereen kan van iedereen winnen. Wij hebben het zaterdag bewezen.”
Hij voelt zich na drie maanden al helemaal thuis in Kortrijk. “Ik ken mijn weg in de stad en ik voel me ook thuis op de club. Dit is een professionele maar toch gezellige spelersgroep. De zege tegen Genk kwam op het goede moment zodat we met vertrouwen naar de toekomst kunnen kijken. Wij zijn zeker goed genoeg om naar het midden van de rangschikking toe te gaan.”
Toch mist hij nog iets heel belangrijks: “Ik ben alleen hier in Kortrijk. Mijn vrouw verblijft in Japan. Zij zal volgende maand onze baby ter wereld brengen en dat kan ze beter daar doen. Hier zou ze in het ziekenhuis of bij de dokter niet kunnen communiceren. Ik hoop dat ze daarna met onze baby naar hier kan komen. Ondertussen moeten wij het elke dag met Face Time stellen. Ja, ze stelt het goed, dank u.”
En hijzelf stelt het ook goed. Op Dender scoorde hij zijn eerste doelpunt, het tweede mag er gauw aankomen.
