Joao Silva is een echte Kerel geworden

• Eerste vraag met een lachertje achterop: zijn er ook Portugezen die niét Joao Silva heten? 

“Haha, ja het zijn twee namen die je vaak hoort in Portugal maar jullie zullen hier ook wel namen hebben – ik zeg maar Johan – die vaak voorkomen.”

• Op de website van Transfermarkt tellen we uitgerekend 22 keer een profvoetballer met de naam Joao Silva. Jij heet dan wel voluit Joao Pedro Eira Antunes de Silva. Leg uit.

“Joao Pedro is de voornaam die mijn ouders mij gaven. Eira is de familienaam van mijn moeder, Antunes de Silva is die van mijn vader.

• En als we het goed willen uitspreken, zeggen we ‘jwaw’.

“Inderdaad, want eigenlijk staat er een tilde op de a. Vandaar jwaw.”

• Het is goed om het juist uit te spreken, want we zullen elkaar nog wel vaker zien. Je blijft toch in Kortrijk?

“Als het van mij afhangt, zeker. Ik heb nog een contract tot 2025 en ik ben er nog maar 24. Ik neem aan dat ik elk jaar beter zal worden.”

• Je werd al beter sinds de komst van Bernd Storck. Tot hij er was, stond je maar 4 keer aan de aftrap. Onder onze huidige coach al 13 keer, zeg maar: bijna altijd. Hoe anders was het met hem?

“We waren tactisch beter, we kregen veel betere analyses van elke tegenstander, hij legde altijd perfect uit hoe hij wou dat we speelden. Ik heb veel respect voor hem: hij geloofde in mij en praatte ook vaak tegen mij. Hij stond ook op discipline en dat is belangrijk in een spelersgroep.”

• Ik hoorde al vaak dat het er in de Portugese jeugdploegen ook hard en gedisciplineerd toe gaat.

“Absoluut. Zowel op training als tijdens de wedstrijd is discipline de basis. Wie daar niet aan voldoet, komt er niet.”

• Hoe kijk je dan terug op je eerste seizoen in België, in Kortrijk?

“Ik ben heel tevreden. Vooral het tweede deel van het seizoen was goed. Ik speelde vaker en ik was belangrijk voor het team. En de kers op de taart is dat we ons ook hebben gered.”

• Vind je het erg dat je zolang geen vaste waarde was?

“Neen. Ik kwam ook maar aan toen de competitie zou beginnen. Ik miste een groot deel van de voorbereiding en dan moet je respect hebben voor de beslissingen van de coach. Het was natuurlijk niet gemakkelijk maar ik had in mijn hoofd de gedachte: ik wil spelen, ik moet mijn kwaliteiten tonen.”

• Je groeide op in Braga, zo’n 50 km van Porto.

“Ja. Mijn ouders en mijn broer wonen er nog. Mijn broer is gestopt met voetballen, hij studeert nog.”

• Je speelde bij Braga, dan bij Sporting Club Portugal in Lissabon waar je vooral bij de U23 uitkwam, en daarna twee seizoenen bij NK Istra, goed voor 44 wedstrijden. Hoe anders is het daar in Kroatië, het weer niet meegerekend.

“Het weer is inderdaad beter, maar hier is het voetbal van een hoger niveau. Daar domineerden enkele clubs, Dinamo Zagreb en Hajduk Split onder meer, maar hier kan iedereen van iedereen winnen. De spelers hebben hier ook meer kwaliteit, de duels zijn intensiever, de spitsen zijn sterker.”

• Woon je hier alleen in het stadscentrum van Kortrijk?

“Mijn vriendin is hier vaak. Ze studeert haar laatste jaar marketing in Braga. Het gaat ook vlot om vanuit Braga naar hier te vliegen, naar Istra lukte dat niet zo goed. Ook mijn ouders en mijn broer komen af en toe, dit seizoen toch al vijf keer. En ze komen graag. Dan bezoeken ze ook steden als Brugge en Gent en Antwerpen. Alles ligt hier zo dicht bijeen.”

• Hoe vernam je die zondagavond twee weken geleden dat KVK gered was?

“Ik volgde het op tv, maar we hebben ook een WhatsAppgroep met de spelers, en daar waren we er de hele tijd over bezig natuurlijk. Toen Oostende 3-0 achter kwam, waren we er toch al gerust in. Het werd uiteindelijk 5-0.”

• Einde van een stressvolle periode.

“Absoluut. Er was veel druk en veel stress want Kortrijk is een club die altijd in de hoogste reeks moet spelen, maar met die stress moet je als speler om kunnen.”

• Jullie laatste thuismatch, tegen Union, wordt ook het afscheid van jullie captain Kristof D’haene. Hoe ken je hem?

“Kristof is een top guy. Ik heb niet genoeg woorden om hem te omschrijven. Hij hielp me vanaf de eerste dag dat ik hier aankwam. Al die tijd kon ik met elke vraag altijd bij hem terecht. Tegen Union wordt het – hoe noemen jullie dat? – een ‘galamatch’. Omdat het tegen een topclub is, omdat we gered zijn én omdat we Kristof zullen huldigen.”