‘Ik wil winnen van mijn vrienden’

David Henen, zoon van een Belgische vader en een Togolese moeder, opgegroeid in een warm gezin met twee broers en twee zussen in Florenville, diep in de Ardennen nabij Virton waar hij op zijn elfde al ging voetballen, is een familiemens pur sang. “Omwille van mijn familie ben ik ook vanuit Grenoble naar België teruggekeerd”, vertelt hij.

David is een heerlijke verteller. Over zijn stadje, verdoken in de rust van de natuur, bekend om zijn Foire aux Artistes, over zijn vrouw en twee kindjes die alles zijn voor hem, over zijn vrienden ook met voorop Charleroi-speler Marco. Marco heet voluit Illaimaharitra. Hij komt uit Madagascar en dat schept een band met de speler die inmiddels elf keer voor de nationale ploeg van Togo speelde. “Onze vrouwen zijn goede vriendinnen, mijn zoontje van tweeënhalf speelt met zijn zoontje, vorige zomer gingen we samen naar Dubai…”

Zijn zoontje gaat inmiddels al naar de Kouterschool in Zwevegem, want daar in de buurt woont David Henen en hij en zijn gezin aarden er uitstekend.

“Ik ben te veel en te lang in het buitenland geweest”, zegt hij. Eerst nog speelde hij even in de jeugd van Standard, dan trok hij op zijn 15 naar Anderlecht, maar belandde na uitleenbeurten bij Monaco en Olympiakos Pirreaus bij Everton.

“Roberto Martinez kwam me toen halen, maar net toen ik er was, ging hij weg en kwam Koeman die opteerde voor de oudere spelers. En zo ging het al heel mijn carrière: altijd wanneer een coach wat zag in mij vertrok hij. Bij Kortrijk was het niet anders: onder Belhocine speelde ik amper maar Custovic geloofde in mij. Gelukkig kwam daarna Bernd Storck die me ook meteen het vertrouwen gaf.”

Opmerkelijk is wel zijn passage onder Karim Belhocine die twee jaar zijn coach was bij Charleroi. “Hij belde me dat hij me per se in Kortrijk wou. Ik kon ook naar OHL maar als de coach je wil, vind je dat natuurlijk belangrijk. We hadden een goede band en nog altijd want we bellen nog regelmatig. Maar… hij stelde me amper op. Waarom? Ik weet het niet. Nee, ik heb het nog nooit gevraagd. Dat doe je niet.”

Voor Everton speelde David nooit, hij werd onder meer uitgeleend aan Fleetwood Town in de Engelse derde klasse. En uiteindelijk lokte het thuisfront. “Mijn moeder was heel blij toen ik weer in België kwam spelen. Het waren twee goede seizoenen in Charleroi. Maar de contractverlenging bleef aanslepen en daarom ging ik naar Grenoble.”

David speelde er 43 wedstrijden in anderhalf seizoen. In januari 2022 ging hij in op het aandringen van KV Kortrijk. Met ambitie. Maar het nieuwe seizoen startte dramatisch. “Ik speelde nooit eerder tegen de degradatie. Het is een andere instelling maar ik ga ervoor. Sinds de komst van de nieuwe coach gaat het goed. Alleen ikzelf had intussen mijn zorgen: ik speelde in de voorbereiding op de tweede seizoenhelft tegen Antwerp, kreeg een trap, deed de match uit maar kon de volgende dag niet eens meer stappen. Het was een ingewikkelde blessure aan kuit en enkel die me acht weken verhinderde te lopen. Maar drie dagen nadat ik de training hervatte werd ik al opgesteld. Ik speel op een compleet nieuwe positie. Altijd was ik een aanvaller, nu ben ik een flankspeler.”

Een flankspeler, ‘un piston’ zeggen  de Fransen. Een speler die mee gaat in de aanval maar ook mee moet verdedigen in een 3-5-2 systeem. “Het is zwaar, ik verzeker het je, maar ik ga er voor de volle honderd procent voor.”

Intussen gaat de Operatie Redding in alle hevigheid door. “Thuis tegen Charleroi moeten we de drie punten pakken”, beseft David. “We hebben al veel gehaald onder de nieuwe coach. Hij heeft lef, maar hij geeft vertrouwen. En achteraf stel je altijd vast dat wat hij doet zin heeft.”

Of we ons zullen redden? “Honderd procent zeker. Er is niet één procent in mijn hoofd dat denkt van niet. Jammer dat we tegen Anderlecht en Zulte de voorsprong niet konden vasthouden. Misschien zijn sommigen toch wat angstig en zenuwachtig, maar geloof me: we redden ons absoluut. Deze club, met deze spelers, is een team voor de top-tien. In een slecht seizoen kan het eens twaalfde worden, maar nooit lager.”

“Ik heb nog nooit tegen Charleroi gespeeld, maar deze match is natuurlijk heel belangrijk voor ons. Drie punten winst kunnen een hemel van verschil maken.”