‘Ik doe alles om de club te redden’

“De coach kwam naar me toe en zei dat hij mij als kapitein wou hebben. ‘Maar dan moet je ook harder werken dan de anderen’, zei hij. Ik heb dat aanvaard. KV Kortrijk heeft veel voor mij gedaan, ik wil me nu ook volledig geven voor de club. Ik weet zeker dat we ons gaan redden.”

Faïz kwam in augustus 2019 bij KVK en is dus al aan zijn vierde seizoen toe bij de Kerels. Met ups en downs, met grote en kleine verhalen, maar eenmaal op het veld stond hij er altijd met inzet. Veelal op de linkerflank, onder Belhocine zowaar een paar keer als rechtsachter, maar vanaf de eerste dag posteerde Bernd Storck hem op het middenveld. Een positie die hij tevoren vrijwel nooit innam.

“Ik sta op de acht, met Kadri en de spitsen voor mij. De acht, dat betekent aanvallen en verdedigen, al wordt dat tegenwoordig van iedereen verwacht. Maar het is echt wel een ingewikkelde positie omdat je altijd moet beseffen dat je ook je defensieve rol moet spelen en ik ben van nature een aanvaller. Het vraagt veel fysieke kracht maar ik geef me volledig voor het team ook al kom ik nu minder in scorepositie.”

Analisten twijfelden of Faïz zich wel zou willen vastbijten op het middenveld, maar hij gaat ervoor. “Vroeger had ik het niet gekund maar ik ben met de jaren fysiek, technisch en tactisch sterker geworden. Ook mentaal: ik kan het plaatsen dat de coach me vraagt om daar te spelen.”

Vorige zomer leek hij wel de club te verlaten. “Ik weet niet wat er misgegaan is. Ik kan nog hogerop. Maar ik wil dan wel door de grote poort vertrekken: nadat ik heb geholpen om Kortrijk te redden.”

Wat zijn dan de ingrediënten die maken dat KVK ineens wél matchen wint, punten pakt, indruk maakt? “De coach doet er alles aan. Hij bracht een nieuwe sfeer in de groep. Iedereen gaat ervoor. Ja, hij eist discipline, maar dat is ook nodig om resultaten te halen. Niet alles is gemakkelijk in het leven. We moeten ’s morgens vrij vroeg op de club zijn. Ik heb me moeten aanpassen: ik ga nu om tien uur slapen. Maar dat heb ik ervoor over.”

Vrijdag speelt Faïz Selemani zijn zesde Derby. Hij won er nog maar één, maar dan wel met 5-0. “Het was een feestavond”, herinnert hij zich. Faïz scoorde twee van de vijf doelpunten. Het stadion bruiste.

Op bezoek bij Zulte verloor hij nog niet. Een eerste keer werd het 1-1, vorig seizoen 2-2 met een van de vele assists van de Comorees. Dit seizoen moest hij tijdens de thuismatch geblesseerd van het veld na een stevige trap die hem nadien nog drie wedstrijden aan de kant hield. “Het stond nog 1-0 maar we verloren uiteindelijk een wedstrijd die we altijd hadden moeten winnen”, beseft hij. “Vrijdag moeten wij nu  ginds maar gaan winnen. Natuurlijk is het een belangrijke wedstrijd, niet zomaar een derby, maar een wedstrijd voor het behoud. Maar onze recente resultaten – winst op Standard en een draw, bijna een overwinning, tegen Anderlecht – sterken ons vertrouwen.”