DYLAN OP HANDEN GEDRAGEN
Ze deden het figuurlijk maar ook letterlijk: zijn ploegmaats droegen Dylan Mbayo op handen toen hij na de wedstrijd als laatste de kleedkamer binnenkwam. De sfeer was uitbundig als na een overwinning en dat is logisch want KVK moest er spelen met al wie nog beschikbaar was – al dan niet gezond – en pakte dankzij veel inzet een knap punt. – Eddy Soetaert
“De aanloop naar deze wedstrijd was moeilijk,” zei Karim Belhocine vóór de match in de Ghelamco Arena. “Er waren deze week zelfs twee dagen waarop er door corona niemand van de staf aanwezig was om training te geven.”
VANDENDRIESSCHE EN D’HAENE LEIDDEN DE TRAINING
Kristof D’Haene, een beer van een kapitein, verklapte het na de match: “Kevin Vandendriessche en ik hebben dan maar de training geleid.”
Belhocine nog: “Ik heb maar vijf spelers meer om op de bank te zetten. Daarbij twee jongens – Kadri en Moreno – die zonder ook maar één groepstraining op het scheidsrechtersblad moeten.”
Met hen zaten invallersdoelman Delle en de jongeren Sissoko en Bendyanishvili op de onvoldoende bezette bank.
Om zijn ploeg op te stellen kon Karim geen beroep doen op de Afrika-gangers Selemani en Badamosi, ook niet op de geblesseerden Gueye, Alioui, Jesaja en Osabutey, jawel allemaal voorspelers. Zo debuteerde Messaoudi in de spits en moest Fixelles ‘depanneren’ voorin op de flank.
Ook Rougeaux en Ocansey konden omwille van corona niet aantreden.
“De coach vroeg me om daar te spelen. Ik was de enige mogelijkheid. Tot hiertoe kreeg ik op het middenveld nog niet veel kansen omdat de coach vasthield aan het duo Vandendriessche-Palaversa dat er al stond toen hij aankwam. Dan wil je op eender welke positie spelen”, aldus Fixelles die een degelijke wedstrijd met veel inzet speelde.
“Ik heb er uiteindelijk toch elf die er willen voor gaan”, constateerde Karim vóór de aftrap. Het werd bevestigd op het veld.
“PAPA AL GEHOORD”
Dankzij twee schitterende goals van de jonge Dylan Mbayo pakte KVK in blessuretijd nog een punt. Voor zijn eerste doelpunt startte de 20-jarige Lokeraar op de eigen helft, goed voor een rush van 60 (zestig!) meter en maakte dan koel overhoeks af, voor zijn tweede wipte hij de bal als een volleerde topvoetballer over Bolat in het doel.
Karim Belhocine vernam na afloop dat dit pas de eerste twee doelpunten van Dylan in de Pro League waren. “Hij was goed, maar ik bescherm graag de jongeren zodat ze niet gaan zweven”, zei hij.
Dylan zweeft niet zo snel en zeker al niet omdat hij een vader heeft die hem elke dag weer met de realiteit confronteert. Marcel Mbayo was niet enkel bij Lokeren een bepalende speler, hij voetbalde ook in het buitenland. Hij was een ‘tien’ die de ploeg deed draaien. Dylan is een aanvaller met enorme snelheid en nu ook met… Torinstinct. Hij woont inmiddels in zijn eentje in Kortrijk maar ziet zijn vader nog vaak.
“Ja, ik heb hem al aan de telefoon gehad”, zegt hij. “Hij mocht er helaas niet bij zijn. Eerst gaf hij me al wat minpuntjes aan die beter moeten, maar dan feliciteerde hij me ook met mijn goals.” Mooi zo. Een schitterende kerel, onze Dylan.
“WE DEDEN WAT WE KONDEN”
“Gent had het meeste balbezit. Dat wisten we vooraf. Maar we deden wat we konden, we gingen ervoor”, constateerde Karim Belhocine tijdens de persconferentie na afloop, zij aan zij met Hein Vanhaezebrouck voor wie hij nog werkte als speler zowel bij Kortrijk als bij Gent.
“Dit is een goed punt en een verdiend punt voor de mannen die er voluit voor gingen tot de laatste minuut, ook al hadden de meesten amper of helemaal niet getraind.”
Moreno en Kadri werden er uiteindelijk nog bijgehaald. Kadri kwam zelfs nog oog in oog met Bolat die kundig redde en gaf daarna de assist voor de late gelijkmaker.
“Dylan zat kapot, hij had overal gelopen waar nodig. Ik kon hem vervangen maar ik opteerde ervoor om hem diep voorin te zetten. Ik vermoedde dat hij daar nog wel een bruikbare bal zou krijgen”, vertelde Karim.
Zo heeft KVK in de laatste twee seizoenen 10 op 12 gehaald tegen AA Gent, met een draw na drie opeenvolgende overwinningen. Dat is ook de marstabel in de competitie: na drie opeenvolgende zeges nu een draw uit in Gent. Het is een goede basis voor de komende wedstrijd: zaterdagnamiddag thuis tegen Eupen.
SCHADUWVLEK VANDENDRIESSCHE
In de kleedkamer werd enthousiast gevierd door de hele vriendenkring. Leukst was de vreugdedans van de Japanse nieuwkomer Watanabe. Hij had al twee maanden geen wedstrijd gespeeld, maakte voor het eerst kennis met Europees voetbal en moest als pure centrale verdediger depanneren op de rechtsachter.
Na het vertrek van Dewaele en omwille van de onbeschikbaarheid van Rougeaux en Ocansey moest hij meteen de mat op. Zijn stevig kopbalspel viel gunstig op, zijn positiespel als flankverdediger was uiteraard matig aangezien hij nooit eerder in die rol uitkwam.
De schaduwvlek was de blessure van Kevin Vandendriessche. Onze ‘motor’ viel net voor de rust uit, vermoedelijk met een spierscheur in de kuit, wat zal staan voor diverse weken afwezigheid. Hij zal zeker worden gemist tijdens de toppers die er aankomen.
